1. Boyun önünden yaklaşım
Endoskop destekli transoral teknik, servikal medüller bağlantı bölgesinde anterior cerrahi için geleneksel anterior transoral yönteme minimal invaziv bir alternatiftir.
Vasküler sinir kasaları çalışma kanalının her iki tarafına yerleştirilir ve viseral yapılar standart mikrocerrahi yönteme benzer şekilde çalışma kanalına medial olarak yerleştirilir. Anterior uzunlamasına bağ ve komşu vertebral gövdesinin anterolateral sınırı, çalışma kolunun ön ucu ile kaplıdır. Sonuç olarak, geleneksel mikrocerrahi intervertebral diskini çıkarmadan intervertebral boşluğundan geçemez.
Bir taşlama matkap, bir halka şeklindeki matkap, bir mikro-bıçak, çeşitli forseps, kanca ve bipolar elektrokoagusyon, yanı sıra gereksiz kemik, endoskop altında herniated diski çıkarmak için kullanılabilir. Intervertebral foramen ve spinal kanalı içindeki alan bu yaklaşımı kullanarak görülebilir, ancak pedicles arasındaki alan erişilebilir değildir.
Anterior servikal yaklaşımda bir endoskopun kullanımı, omurga kanalının ve/veya sinir köklerinin daha etkili bir şekilde dekompresyonuna izin verdiği diğer kısımlara göre farklı bir avantaja sahiptir (ve hatta vertebral arter) dissektomiye, interbody füzyonuna veya interbody artroplasti gerektirmeden.
Postoperatif drenaj veya frenleme yapmak nadiren gereklidir.
2. Boyun arkasından yaklaşım
Yöntem ve teknik tipik posterior yaklaşımla aynıdır, ancak anterior yaklaşım farklı bir çalışma tüpü çapını ve yukarıda belirtilen çok sayıda endoskop cihazını gerektirir.
3. Toraksın önünden yaklaşım
Spinal cerrahi, endoskopi veya endoskopun tam altında torakoskopi ve mediastinoskopi ve eşsiz troblar ve ekipmanlar yardımıyla yapılabilir. Torakoskobik yöntemler, herniated torasik diskin veya anterolateral plaka fiksasyonunun dekompresyonu gibi prosedürleri gerçekleştirmek için kullanılabilir.
Torasik dissektomi için torakoskopik cerrahi kullanımı orijinal olarak Rosenthal et al tarafından 1994 yılında tanımlanmıştır. spinal cerrahi alanında, video destekli torakoskobik cerrahi çeşitli uygulamalara sahiptir. Intervertebral implant füzyonu, vertebral vücut rezeksiyonu rekonstrüksiyonu ve torasik omurga stabilize etmek için iç fiksasyon bu yaklaşımla mümkündür.
4. Bel omurgasının arkasından yaklaşım
(1) Interlaminar yaklaşım
Bu prosedür geleneksel mikrocerrahi ile karşılaştırılabilir. Sınırlı ligamentum flavum eksizyonu spinal kanala erişim sağlamak için kullanılır ve dura veya sinir yapılarına zarar verme riski mikrocerrahi ile karşılaştırılabilir. Bu yöntemin intervertebral diskin posterior kanal yapılarını görüntülediği kolaylık, yay pozisyonundaki interlaminar boşluğa giriş açısı ve prosedürün segmentasyonu ile belirlenir.
Benzer şekilde, bu yaklaşımla, pedicles ve çelişkili ventral dural yapıları arasındaki bölgeyi görselleştirmek zordur. Interlaminar pencere çok küçük olduğunda, düzgün bir çalışma kanalı sağlamak için lamina'nın ve/veya tüberkliğin medial tarafının kısmını çıkarmak sıklıkla gereklidir. Özellikle büyük bir çalışma kanalı ve geniş bir dış çapa sahip olan mevcut endoskop ile.
(2) Posterolateral yaklaşım
Bu, projelendirme disk dokusunu çıkarmak ve çeşitli prosedürler için diske erişmek için en popüler transforaminal yöntemdir. Bu prosedür vücudun yay düzlemine 60 derecelik bir açıyla gerçekleştirilir, foramen ilgili disk seviyesinde girilir. Hasta eğilimli veya yalan söylüyor olabilir. Sinir kökü (özellikle önemli disk yüksekliği kaybı vakalarında) ve vasküler yaralanma en yaygın iki intraoperatif tehlikedir.
Artiküler kardinada osteofit büyümesi olmasa bile, özellikle kısa kemerli hastalarda foramen'i tam olarak ortaya çıkarmak için üstün artiküler kardinalin yanal sınırı sık sık çıkarılmalıdır. Ayrıca, bu yöntem kullanılarak sadece ventral epidural alanın yanal tarafına ulaşılabilir.
(3) Distal veya aşırı yanal yaklaşım
Ventral epidural boşluk (intervertebral kemerinin seviyesi hariç), intervertebral foramen ve intervertebral foramen'in yanal kısmı bu teknikle erişilebilir. Foramen normalde 90 ° 'den biraz daha az olan yay düzlemine küçük bir eğim ile yaklaşmaktadır. Koronal düzlemde artiküler üstünlük seviyesinde bir cilt delinmesi yapılır. Eğilimli bir pozisyonda hasta yatıyor.
Artikanalın ön bölgesine erişim kısa pedicles ve kapsamlı disk herniasyonları olan hastalarda hala sorunlu olmasına rağmen, artiküler üstünlük posterolateral yaklaşımdan daha az gizlidir. Operasyon posterior lateral yaklaşımla aynı riskleri taşır. Üst bel omurga seviyesinde, dural hasar riski ve retroperitoneal organ yaralanması artar. Ameliyat öncesi CT veya MRI, ameliyat segmentinin retroperiton mimarisini belirlemek için üst bel omurgasındaki hastalar için gereklidir.
5. anterior belden yaklaşım
Laparoskopik teknikler, ventral omurgada çeşitli işlemler gerçekleştirmeyi mümkün kılar. Deblick, L5-S1 yılında laparoskopik 1992 interbody füzyonu gerçekleştirirken, Obenchain L5-S1 yılında laparoskopik 1991 dissektomi gerçekleştirdi. Anterior intervertebral füzyonu laparoskopi ile L4-L5 ve L5-S1 seviyelerinde implante edilebilir. Anterior plaka implantasyonu, ancolumn kolon stabilitesini geri yüklemek için laparoskopi retroperitoneal yöntemiyle gerçekleştirilebilir.
Bize e-posta: